۱۴۰۲-۴-۲۹ شرح زیارت جامعه کبیره جلسه ۳
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا اباعبدالله حسین
چهارشنبه ۱۴۰۲/۴/۲۹ (شب سوم محرم)
«موضوع: شرح زیارت جامعه کبیره»
شرح «وَ بِمُوَالاتِکُمْ تُقْبَلُ الطَّاعَهُ الْمُفْتَرَضَهُ»
به ولایت و دوستی شما، طاعت و فریضه خلق پذیرفته می‌شود. به ولایت شما، نماز و روزه قبول می‌شود.
اگر کسی رسول الله را قبول نداشته باشد، نمازش پذیرفته می‌شود؟ خیر.
شیطان با اینکه شش هزار سال عبادت کرده بود [بنا به نقلی از امام علی علیه السلام] ولی چون از ولایت حضرت آدم ع که حجت خداوند بود، سر باز زد، در قرآن می‌فرماید: «وَکَانَ مِنَ ٱلۡکَٰفِرِینَ»
نام شیطان در میان فرشتگان، قبل از رانده شدن، «عزازیل» یعنی عزیز خدا بود ولی چون ولایت را نپذیرفت، جزو کافران قرار گرفت.
اگر کسی ولایت ۱۴ معصوم را نپذیرد، عبادتش قبول نمی‌شود.
حدیث: در کافی از امام باقر علیه السلام در باب دعائم الاسلام روایت کرده که در آخر این روایت چنین آمده است «اگر کسی شب‌ها را برپا دارد و روزها را روزه بگیرد و همه اموال خود را صدقه دهد و در تمام مدت عمرش هر ساله حج کند، اما ولایت ولیّ الله را نداند تا با او موالات نماید و همه اعمالش با دلالت و راهنمایی او باشد، در نزد خدا حقی از ثواب ندارد و از اهل ایمان نمی‌باشد.»
نماز بى ولاى او عبادتى است بى وضو
به منکر على بگو نماز خود قضا کند
این البته درباره کسی است که ولایت را نمی‌پذیرد، نه در مورد دشمن اهل ولایت.
زیرا درخصوص دشمن ولایت، امام صادق می‌فرماید: به حال دشمن ما فرق نمی‌کند، نماز بخواند یا زنا کند یعنی چیزی از او پذیرفته نیست.
پس به موالات و دنباله روی اهل بیت، واجبات پذیرفته می‌شود.
واجبات دین شاخ و برگ ولایت است.
حدیث: امام صادق علیه السلام: «نَحْنُ اَصْلُ کُلِّ خَیْرٍ و …؛
ما [خاندان پیامبر]، ریشه همه خوبی‌ها هستیم
و از شاخه‌های این درخت خوبی‌ها، توحید، نماز، صله رحم، قرآن و روزه است».
روایت: رسول خدا صلی الله و سلم فرمود: هر کس به ما اهل بیت کینه بورزد خدای تعالی او را یهودی برمی‌انگیزد. اگر بنده‌ای هزار سال در بین رکن و مقام عبادت کند، اما خداوند را بدون ولایت ما ملاقات کند، خداوند او را به رو، در دوزخ می‌اندازد و هر کس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلی از دنیا رفته است، به خدا قسم هرگز خداوند زمین را از زمان مرگ آدم بی حجتی که مردم بدو هدایت شوند وا نگذاشته است. هر کس او را واگذارد هلاک می‌شود و هر کس ملازم با او شود نجات پیدا می‌کند و خدای تعالی در برخی کتاب‌های انبیای پیشین فرمود: هر کس که امام جائر را پیروی کند گرچه خود آدمی خوب و پرهیزکار باشد عذاب نمایم و هر کس که امام هدایت گر را پیروی کند گرچه ستمگر و بدکار باشد عفو می‌کنم و هر کس ادعای امامت کند ولی امام نباشد بر خدا و پیامبرش دروغ بسته است.
بدون ولایت واجبات پذیرفته نمی‌شود.
روایت: امام زمان در مجالس شما شرکت می‌کند. پا روی فرش‌های شما می‌گذارد ولی شما او را نمی‌شناسید.
روایت داریم که امام زمان را در وقت ظهور که می‌بینند، اظهار تعجب می‌کنند که قبلاً ایشان را دیده بودیم. چون امام در میان مردم رفت و آمد دارند.
آیه قران «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ؛
[به‌یادآور] روزى را که هرگروهى را با پیشوایشان مى‌خوانیم»
روایت: در ثواب الاعمال به اسنادش به میسر بیاع الزطی روایت کرده است که گفت خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم و عرضه داشتم فدایت شوم من همسایه‌ای دارم که من با نماز او بیدار می‌شوم، پیوسته یا تلاوت قرآن می‌کند و یا گریه و زاری می‌نماید و یا دعا می‌کند درباره نهان و آشکارش پرسیدم گفتند او از همه گناهان کبیره دوری می‌کند.
میسر گفت آن حضرت فرمود ای میسر آیا آنچه را که تو می‌شناسی می‌شناسد؟
گفت پاسخ دادم خدای می‌داند.
وی ادامه داد من سال بعد حج کردم از او درباره ولایت پرسیدم فهمیدم که از ولایت چیزی نمی‌داند خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم و او را از حال آن مرد آگاه ساخته همان پرسش سال گذشته را که آیا آنچه را تو می‌دانی او نیز می‌داند، پرسید. پاسخ دادم: نه.
فرمود؛ ای میسر! کدام سرزمین حرمتی بزرگتر از دیگر سرزمین‌ها دارد؟
پاسخ دادم خدا و پیامبر و فرزند و پیامبرانش داناترند!
فرمود: ای میسر مابین رکن و مقام باغی از باغ‌های بهشت است و نیز بین قبر و منبر پیامبر ص، باغی از باغ‌های بهشت است. به خدا قسم اگر بنده هزار سال در بین رکن و مقام و یا بین قبر و منبر خدا را عبادت کند و سپس در بسترش همانند گوسفند ابلق کشته شود، آنگاه خداوند او را بدون ولایت ملاقات کند خداوند حق دارد که او را به رو در آتش دوزخ اندازد.
عملی بدون ولایت از احدی پذیرفته نمی‌شود. آن‌هایی که ولایت به گوششان نرسیده است، در عالم برزخ به آنها عرضه می‌شود که می‌پذیرند یا نه؟
حدیث: امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس داخل مکه شود و کبر در قلب او نباشد، اهل نجات است. سؤال شد مراد از نداشتن کبر چیست؟ فرمود: یعنی ولایت به گوش او رسیده و او آن را پذیرفته است.
شرح «وَ لَکُمُ الْمَوَدَّهُ الْوَاجِبَهُ»
و خدا دوستی شما را بر خلق واجب کرده و این اشاره دارد به آیه سوره شوری
«قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَىٰ؛ بگو: من از شما اجر رسالت جز این نخواهم که مودّت و محبّت مرا در حقّ خویشاوندان منظور دارید»
مودت با محبت فرق دارد. مودت، محبت دائمی است که در هر شرایطی دوست داشتن است. در سختی و در راحتی. در رفاه و در تنگنا و …
در کتاب خدا آمده است که مزد رسالت، محبت به نزدیکان پیامبر است.
حدیث: در کافی آمده است که امام از یارانش پرسیدند اهل بصره درباره آیه مودت چه می گویند؟ گفتند: عقیده اهل بصره آن است که مراد اقوام پیامبر است. امام فرمود: دروغ می گویند. این آیه فقط در مورد ما نازل شده است.
جناب حافظ در بیتی بدین مطلب، رندانه اشاره کرده است:
«بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت»
و دنبال این در مورد کربلا می‌فرماید:
«رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
گویی ولیّ شناسان رفتند از این ولایت»
اگر اهل ایمان باشی باید اهل بیت دوست داشته باشی. همانطور که رسول الله فرمود:
مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ
هر که من مولا و فرمانروای اویم علی مولای او است، خدایا دوست بدار آن کس که او را دوست دارد، و دشمن دار آن کس که او را دشمن دارد (بخشی از خطبه حضرت رسول (ص) در غدیرخم)
آل بویه هیچ وقت مجلس برای تبلیغ تشیع برپا نمی‌کردند، اما برای امام حسین علیه السلام، مجالس عزا را رونق می‌دادند و چقدر در این مجالس، شیعه می‌شدند.
الحمدلله علی الولایه