۱۴۰۱-۱۰-۵ و۶- ایام فاطمیه مفاسد آخرالزمان

بسم الله الرحمن الرحیم

دوشنبه ۱۴۰۱/۱۰/۵)  و سه شنبه ۱۴۰۱/۱۰/۶)  ایام فاطمیه

موضوع: مفاسد آخرالزمان

مفاسدی که در آستانه انقلاب حضرت مهدی علیه السلام فراگیر می‌شود بسیار است امام صادق علیه السلام در روایتی، نوعی مفاسدی که در آخر الزمان رایج می‌شود و بعضی از آنها جنبه اجتماعی و سیاسی و بعضی جنبه اخلاقی دارد و پیش‌بینی کرده است حضرت می‌فرماید:

۱-آنگاه که دیدی حق مرده و اهل حق از میان رفتند.

۲. ستم همه جا را فرا گرفته است.

۳. قرآن فرسوده شده، و بدعت‌هایی از روی هوا و هوس در مفاهیم آن آمده است.

۴- دین بی محتوا شده، همانند ظرفی که آن را واژگون می‌سازند.

۵- اهل باطل بر اهل حق بزرگی می‌جویند.

۶-و دیدی که شر آشکار است و از آن نهی نمی‌شود، و هر که کار زشت انجام دهد، معذورش می‌دارند.

۷-فسق آشکار گردیده و مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا می‌کنند.

۸- شخص مؤمن، سکوت اختیار کرده و سخنش را نمی‌پذیرد.

۹- شخص فاسق دروغ می‌گوید، و کسی دروغ و افترایش را بر او باز نمی‌گرداند.

۱۰- بچه کوچک، مرد بزرگ را خوار می‌شمارد.

۱۱-پیوند خویشاوندی بریده می‌شود.

۱۲-هر که را به کار بد بستایند، خوشحال می‌گردد.

۱۳-پسربچه همان می‌کند که زن می‌کند.

۱۴- زنان با زنان تزویج می‌نمایند.

۱۵- مداحی و چاپلوسی فراوان شده است.

۱۶-مرد مال خود را در غیر راه طاعت خدا خرج می‌کند و کسی از او جلوگیری نکند.

۱۷-چون شخص مؤمنی را ببینند از کوشش و تلاش او به خدا پناه برد.

۱۸- همسایه، همسایه خود را اذیت می‌کند و مانعی برای او در این کار نباشد.

۱۹-کافرخوشحال است، از آنچه در مؤمن می‌بیند و شاد است از اینکه در روی زمین فساد و تباهی بیند.

۲۰- آشکارا شراب بنوشند و برای نوشیدنش گرد هم آیند که کسانی که از خدای عزوجل نمی‌ترسند

۲۱- امر به معروف کننده خوار است.

۲۲-فاسق در آنچه خدا دوست ندارد، نیرومند و ستوده است.

۲۳-اهل قرآن به هر که آنان را دوست دارد، خوار است.

۲۴- راه خیر بسته شده و راه شر مورد توجه قرار گرفته است

۲۵- خانه کعبه تعطیل شده و دستور به ترک آن داده می‌شود

۲۶- مرد به زبان می‌گوید آنچه را که عمل به آن نمی‌کند

۲۷- مردان خود را برای استفاده مردان فربه می‌کنند و زنان برای زنان

۲۸- زندگی مرد از پس اداره می‌گردد و زندگی زن از فرج او.

۲۹- زنان مانند مردان برای خود انجمن‌ها ترتیب می‌دهند.

۳۰-در میان فرزندان عباس کارهای زنانگی آشکار گشته (و خود را مانند زنان زینت می‌کنند همانطور که زن برای جلب نظر شوهرش خود را آرایش می‌کند).

۳۱-به مردها پول می‌دهند که به انها یا زنانشان عمل نامشروع انجام دهند.

۳۲- شخص متمول از شخص با ایمان عزیزتر است.

۳۳- ربا خواری آشکار است و ربا خوار مورد ملامت قرار نمی‌گیرد.

۳۴- زن‌ها به عمل زنا افتخار می‌کنند.

۳۵- زن برای نکاح مردان با شوهر خود همکاری می‌کند.

۳۶- بیشتر مردم و بهترین خانه‌ها آن باشد که به زنان در هرزگی‌شان کمک می‌کنند.

۳۷- مؤمن به خاطر ایمانش غمناک و پست و خوار می‌گردد.

۳۸-بدعت و زنا آشکار می‌گردد.

۳۹-مردم به شهادت ناحق اعتماد می‌کنند.

۴۰-دستورات دینی طبق تمایلات اشخاص تفسیر می‌گردد.

۴۱- حلال تحریم شود و حرام مجاز.

۴۲-مردم چنان در ارتکاب گناه جدی شده‌اند که منتظر رسیدن شب نیستند.

۴۳-مؤمن نمی‌تواند کار بد را نکوهش کند، جز با قلب.

۴۴ مال کلان در راه غضب الهی خرج می‌شود.

۴۵-زمامداران به کافران نزدیک می‌شوند و از نیکان دوری می‌گزینند.

۴۶- والیان در داوری رشوه می‌گیرند.

۴۷- پست‌های حساس دولتی به مزایده گذارده می‌شود.

۴۸- مردم با محارم خود نزدیکی می‌کنند.

۴۹- به تهمت و سوء ظن مرد به قتل می‌رسد.

۵۰-مرد به مرد پیشنهاد عمل زشت می‌کند و خود و اموالش را در اختیار او می‌گذارد.

۵۱- مرد به خاطر آمیزش با زنان مورد سرزنش قرار می‌گیرد (که چرا با مردم آمیزش نمی‌کند).

۵۲-مرد از کسب زنش از هرزگی نان می‌خورد و آن را می‌داند و به آن تن می‌دهد.

۵۳- زن بر مرد خود مسلط می‌شود، و کاری را که مرد نمی‌خواهد انجام می‌دهد، و بی شوهر خود خرجی می‌دهد.

۵۴- مرد، زن و کنیزش را (برای زنا) کرایه می‌دهد و به خوراک و نوشیدنی پستی تن در می‌دهد.

۵۵-سوگندهای به ناحق به نام خدا بسیار می‌گردد.

۵۶- قمار آشکار می‌گردد.

۵۷-شراب را بدون مانع علناً می‌فروشند.

۵۸- زنان مسلمان خود را در اختیار کافران می‌گذارند.

۵۹-لهو و لعب آشکار می‌گردد و کسی از کنار آن عبور می‌کند از آن جلوگیری نمی‌کند (و کسی جرات جلوگیری را ندارد).

۶۰- مردم شریف را خوارمی کنند، کسی که مردم از تسلط و قدرتش ترس دارند.

 

شب دوم:

۶۱-نزدیک‌ترین مردم به فرمانروایان کسی است که به دشنام‌گویی ما خانواده ستایش شود.

۶۲-هرکس ما را دوست دارد، دروغ‌گویش می‌دانند و شهادت او را نمی‌پذیرند.

۶۳- بر گفتن حرف زور و ناحق مردم با همدیگر رقابت می‌کنند.

۶۴-شنیدن قرآن بر مردم سنگین و گران می‌آید و در عوض، شنیدن سخنان باطل بر مردم آسان است.

۶۵- همسایه، همسایه را گرامی می‌دارد از ترس زبانش.

۶۶-حدود خدا تعطیل شده و در آن طبق دلخواه خود عمل می‌کنند.

۶۷- مساجد طلاکاری می‌شود.

۶۸-راستگوترین مردم پیش آن‌ها، مفتریان دروغگو می‌باشند.

۶۹- شر و سخن‌چینی آشکار می‌گردد.

۷۰-ستمکاری شیوع یافته.

۷۱- غیبت را سخن نَمَکین می‌شمارند و مردم همدیگر را بدان مژده می‌دهند.

۷۲-برای غیر خدا به حج و جهاد می‌روند.

۷۳-سلطان به خاطر کافر، مؤمن را خوار می‌کند.

۷۴- خرابی و ویرانی بیش از عمرانی و آبادی است.

۷۵- زندگی مرد از کم‌فروشی اداره می‌شود.

۷۶-خونریزی را آسان می‌شمارند.

۷۷- مرد برای غرض دنیایی ریاست می‌طلبد و خود را به بدزبانی مشهور می‌سازد تا از او بترسند و کارها را به او واگذار کنند.

۷۸- نماز را سبک می‌شمارند.

۷۹- مرد مال بسیار دارد، ولی از وقتی که آن را پیدا کرده زکات آن را نپرداخته است.

۸۰-قبر مرده‌ها را می‌شکافند و آن‌ها را می‌آزارند و کفن‌های‌شان را می‌فروشند.

۸۱- آشوب بسیار می‌شود.

۸۲- مرد روز خود را به نئشه (شراب) به شب می‌برد و شب را به مستی صبح می‌کند.

۸۳- با حیوانات عمل زشت انجام می‌دهند.

۸۴-حیوانات همدیگر را می‌درند.

۸۵- مرد به مصلی می‌رود، ولی چون برمی‌گردد جامه در تن ندارد.

۸۶- دل مردم سخت و چشمان‌شان خشک شده و یاد خدا بر آنان سنگین می‌آید.

۸۷-کسب‌های حرام شیوع یافته و بر سر آن رقابت می‌کنند.

۸۸- نمازخوان برای ریا و خودنمایی نماز می‌خواند.

۸۹- فقیه برای غیردین فقه می‌آموزد و دنیا و ریاست‌طلب می‌کند.

۹۰-مردم دور کسی را گرفته‌اند که قدرت دارد.

۹۱- هرکس روزی حلال می‌جوید، مورد سرزنش قرار می‌گیرد و جویندهٔ حرام، مورد ستایش و تعظیم است.

۹۲-در مکه و مدینه کارهایی می‌کنند که خداوند دوست ندارد و کسی هم نیست که مانع شود و هیچ‌کس آن‌ها را از این اعمال زشت بازنمی‌دارد.

۹۳- آلات لهوولعب (حتی) در مکه و مدینه آشکار می‌گردد.

۹۴-مرد سخن حق می‌گوید و امر به معروف و نهی از منکر می‌کند؛ دیگران او را نصیحت می‌کنند و می‌گویند: این کار بر تو لازم نیست.

۹۵-مردم به همدیگر نگاه می‌کنند و به مردم بدکار اقتداء می‌نمایند.

۹۶- راه خیر به کلی خالی است و کسی از آن راه نمی‌رود.

۹۷-مرده را به مسخره می‌گیرند و کسی برای مرگ او غمگین نمی‌شود.

۹۸- هرسال بدعت و شرارت بیشتر می‌شود.

۹۹- مردم و انجمن‌ها پیروی نمی‌کنند مگر از توانگران.

۱۰۰-به فقیر چیزی می‌دهند، در حالی که به او می‌خندند و برای غیر خدا به او ترحم می‌نمایند.

۱۰۱- نشانه‌های آسمانی پدید می‌آید، ولی کسی از آن هراس ندارد.

۱۰۲- مردم در حضور جمع، همانند بهائم مرتکب اعمال جنسی می‌شوند و هیچ‌کس از ترس، کار زشت را انکار نمی‌کند.

۱۰۳-مرد در غیر اطاعت خدا زیاد خرج می‌کند، ولی در مورد اطاعت خدا از کم هم دریغ می‌ورزد.

۱۰۴- آزار به پدر و مادر آشکار می‌گردد و مقام آن‌ها را سبک می‌شمارند و حال آن‌ها در پیش فرزند از همه بدتر باشد، و از این‌که به آن‌ها افترا زده شود، خوشحال می‌شوند

۱۰۵-زن‌ها بر حکومت غالب گشته و پست‌های حساس را قبضه می‌کنند، و کاری پیش نمی‌رود، جز آن‌چه طبق دلخواه آنان باشد.

۱۰۶- پسر به پدر خود افتراء می‌زند و به پدر و مادر خود نفرین می‌کند و از مرگ‌شان خوشحال می‌شود.

۱۰۷-اگر روزی بر مردی بگذرد که در آن روز گناهی بزرگ مرتکب نشده باشد، مانند هرزگی یا کم‌فروشی یا انجام کار حرام یا میخوارگی، آن روز غمگین است و خیال می‌کند که روزش به هدر رفته و عمرش در آن روز بی‌خود تلف شده است.

۱۰۸- سلطان مواد غذایی را احتکار می‌کند.

۱۰۹-حق خویشاوندان پیامبر (خمس) به ناحق تقسیم می‌شود و بدان قماربازی می‌کنند و میخوارگی می‌نمایند.

۱۱۰- با شراب مداوا می‌کنند و بدان بهبودی می‌جویند.

۱۱۱- مردم در مورد ترک امر به معروف و نهی از منکر و بی‌عقیدگی یکسان می‌شوند.

۱۱۲-منافقان و اهل نفاق سروصدایی دارند و اهل حق بی‌سروصدا و خاموشند.

۱۱۳-برای اذان گفتن و نماز خواندن مزد می‌گیرند.

۱۱۴- مسجدها پر است از کسانی که ترس از خدا ندارند و برای غیبت و خوردن گوشت اهل حق به مسجد می‌آیند و در مساجد، از شراب مست‌کننده توصیف می‌کنند.

۱۱۵- شخص مست که از خرد تهی گشته بر مردم پیشنمازی می‌کند و به مستی او ایراد نمی‌گیرند و چون مست گردد، گرامیش می‌دارند.

۱۱۶-هرکه مال یتیمان را بخورد، به شایستگی او را می‌ستایند.

۱۱۷-قضات به خلاف دستور خدا داوری می‌کنند.

۱۱۸-زمامداران از روی طمع خیانتکاران را امین خود می‌سازند.

۱۱۹- میراث (یتیمان) را فرمانروایان به دست افراد بدکار و بی‌باک نسبت به خدا داده‌اند، از آن‌ها حق و حساب می‌گیرند و جلوی آن‌ها را رها می‌سازند تا هرچه می‌خواهند انجام دهند.

۱۲۰- بر فراز منبرها مردم را به پرهیزکاری دستور می‌دهند، ولی خود گوینده به آن دستور عمل نمی‌کند.

۱۲۱- وقت نمازها را سبک می‌شمارند.

۱۲۲-صدقه به وساطت دیگران به اهل آن می‌دهند و به خاطر رضای خدا نمی‌دهند، بلکه از روی درخواست مردم و اصرار آن‌ها می‌پردازند.

۱۲۳- تمام همّ و غمّ مردم شکم و عورت‌شان است. باکی ندارند که چه بخورند و با چه آمیزش کنند.

۱۲۴- دنیا به آن‌ها روی آورده است.

۱۲۵-نشانه‌های حق مندرس گشته است.

امام صادق علیه السّلام پس از پیش‌بینی این حوادث خطاب به راوی فرمود:

در چنین موقعی مواظب خود باش. نجات خود را از خداوند بخواه (فرج نزدیک است) و بدان که مردم با این نافرمانی‌ها مستحق عذابند. اگر عذاب بر آن‌ها فرود آمد و تو در میان آن‌ها بودی، باید به سوی رحمت حق بشتابی تا از کیفری که آن‌ها به واسطهٔ سرپیچی از فرمان خدا می‌بینند، بیرون بیایی. بدان که خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمی‌گرداند «و انّ رحمه اللّه قریب من المحسنین»

(موعودنامه به نقل از روضه کافی)

— الهی این روزگار طوفانی‌تر از طوفان نوح است و قرآن کشتی نجات، خوشا به حال اصحاب السفینه

((الهی نامه، استاد علامه حسن زاده آملی))

مومنان آخرالزمان بالاترین مومنان هستند

روایت نبویست که عمل مومنان آخرالزمان ۵۰ برابر اصحاب پیامبرص ارزش دارد.

مؤمن در آخرالزمان عزیز است عزیز خداست و خدا غیرت دارد در مورد مؤمنی که خود را پاک نگه می‌دارد.

مومنان آخرالزمان کاملترین مومنان هستند هر چه شرایط سخت‌تر می‌شود ایمان را بیشتر می‌خرند

آیه قران

قُوا أَنْفُسَکمْ وَأَهْلِیکمْ نَارًا

، خود را با خانواده خویش از آتش دوزخ نگاه دارید

الحمدلله علی الولایه

دانلود فایل صوتی شب اول

دانلود فایل صوتی شب دوم