۹۹-۲-۹ تفسیر سوره طه جلسه ۲ آیه ۱۰۱-۱۰۸
بسم الله الرحمن الرحیم
تفسیر سوره طه ۹۹/۲/۹
خَالِدِینَ فِیهِ وَسَاءَ لَهُمْ یوْمَ الْقِیامَهِ حِمْلًا
در آن [وزر و وبال،] جاودانهاند و چه بد باری روز قیامت برای آنان خواهد بود. (۱۰۱)
خلود در قران به چه معناست؟ ایا جاویدانگی است!
وقتی خلود را با ابد میاورد پس به معنای جاویدانگی نیست.
خالدین فیها ابداً
خلود به معنای ماندگار است، میماند تا زمانیکه آن نشئه بر قرار است.
خالدین فیها مادامت السموات والارض
یوم ینفخ فی صور..
تا نفخ صور دمیده شود زیر آن بار گران هستند
روایت از رسول الله ص: صور شاخی است از نور است که اسرافیل آن را به دهان گرفته است.
قرن من نور القمه اسرافیل
جناب ابن عربی میفرماید: تمام ارواح که در برزخ هستند در این صور هستند و تا زمانیکه در برزخ هستند در رهن اعمال خودشاناند. صور که دمیده میشود از برزخ بیرون می ایند! از برازخ خود بسوی قیامت میروند بسوی توحید و ظهورات توحیدی.
(کد برای عمل کردن به قران)
روایت از نبی اکرم ص: کسی زبان خود را کنترل کند گویا به تمام قران عمل کرده است
ظهور انسان در زبان است.
یوْمَ ینفَخُ فِی الصُّورِ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِینَ یوْمَئِذٍ زُرْقًا
[آن] روزی که در صور دمیده میشود و گنهکاران را در آن روز، کبودچشم و نابینا محشور میکنیم (۱۰۲)
یتَخَافَتُونَ بَینَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْرًا
در میان خودشان پنهانی و بسیار آهسته می گویند: که جز ده روز درنگ نکردهاید. (۱۰۳)
نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یقُولُونَ إِذْ یقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِیقَهً إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا یوْمًا
ما به آنچه می گویند داناتریم، آن گاه که منصفترینشان میگوید: جز یک روز درنگ نکردهاید، (۱۰۴)
در ذیل ایات بالا
یتخافون یعنی زیر لب چیزی گفتن طرف مقابل بفهمد.
مدت لبث نسبت به کجاست! این نسبت آخرت به دنیاست
جناب حافظ که حافظ قران است در شعر زیر میفرماید
ده روز مهر گردون افسانه است و افسون
ده روز.. اشاره بهمین آیت دارد و حافظ میفرماید ده روز افسانه است حقیقت ندارد
نکته: آن که در طریقت نیکوتر است. در میان مجرمان و کفار هم بعضی هستند طریقت انها نیکوتر از بقیه است. انها که بهترین هستند می گویند یک روز درنگ کردین.
هر چه طرف راه و روشش بهتر باشد مکث در دنیا را کمتر میبیند
امام حسین ع در نامهای ….. فرمودند الدُّنیا حُلمٌ وَ الاِنْتِباهُ فِی الآخِرَهِ (دنیا یک خواب است و قیامت بیداری است)
اولیای خدا دنیا را خیلی کوتاه میدانند و زمان مکث در دنیا را قلیل میدانند.
اما آخرت مقامش دوام دارد (و یدوم مقامه)
وَیسْأَلُونَک عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ ینسِفُهَا رَبِّی نَسْفًا
و از تو درباره کوهها میپرسند، بگو: پروردگارم آنان را ریشه کن میکند و از هم میپاشد. (۱۰۵)
فَیذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا
پس آنها را به صورت دشتی هموار و صاف وامی گذارد، (۱۰۶)
لَّا تَرَیٰ فِیهَا عِوَجًا وَلَا أَمْتًا
که در آن هیچ کژی و پستی و بلندی نمیبینی. (۱۰۷)
در ذیل ایات بالا چند تا نکته آمده:
تا اینجا یتخافون در مورد زمان بود زمان آخرت عوض میشود از اینجا بحث مکان و زمین آخرت است
هنگامیکه زمین کشیده میشود مثل پارچه چروکیده شده میکشند باز میشود
کوه و دره صاف میشوند. کوه حجاب است و انطرف کوه دیده نمیشود و مانع است و به سهولت نمیشود رد شد.
حجابهای مکانی میرود کنار زمین کشیده میشود حتی از حالت کروی خارج میشود و زمین صاف صاف میشود و انسان به تمام زمین علم پیدا میکند.
هَٰذَا یوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاکمْ وَالْأَوَّلِینَ (۳۸)
شما و اولین را جمع میکنیم امتهای حضرت نوح و صالح و ابراهیم و… در یک ظرف جمع میشوند و به یکدیگر علم دارند چون حجابی بین انها نیست انجا زمان و مکان نیست.
یوْمَئِذٍ یتَّبِعُونَ الدَّاعِی لَا عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَٰنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا
در آن روز همه انسانها دعوت کننده را که هیچ انحرافی ندارد [برای ورود به محشر] پیروی میکنند و صداها در برابر [خدای] رحمان فرو مینشیند و جز صدایی آهسته [چیزی] نمیشنوی. (۱۰۸)
در سوره قمر آمده
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ یوْمَ یدْعُ الدَّاعِ إِلَیٰ شَیءٍ نُکرٍ
بنابراین از آنان روی بگردان [و] روزی را [یاد کن] که آن دعوت کننده آنان را به امری بس دشوار و هولناک دعوت میکند. (۶)
نمیشناسند چیزی را و میروند و تبعیت میکند
عوج، کجی است. آن داعی کجی ندارد لذا ندا به همه میرسند.
فرمود زمین صاف است و کجی ندارد و اینجا هم داعی و خواننده صاف است کجی ندارد.
چیزی را تفهیم ما میکنند یک خاموشی همگانی همه را فرا میگیرد.
اما همس به چه معناست. صدای پای اسب از همه بلندتر است و صدای پای شتر از همه خفیفتر است
همس صدای پای شتر است که خیلی خفیف است میشنوی صدای پا را آن هم خیلی یواش. یک ابهتی انسان را فرا میگیرد طرف یواش پای خود را زمین میگذارد. اینجا ظهور حضرت رحمان است. حضرت جبار تجلی کند چه میشود.
تفسیر باطنی: غوغایی در باطن انسان است وقتی حضور الهی جلوه میکند در باطن انسان تمام این صداها در قلب انسان ارام میگیرد
اوج خرسندیست که مولایمان علیست