۱۴۰۰-۶-۱۸ شهادت حضرت رقیه
بسم الله الرحمن الرحیم
پنجشنبه ۱۴۰۰/۶/۱۸
رسم شده است که سوم صفر را برای حضرت رقیه مراسم میگیرند واین اشکالی ندارد اما در ماه صفر هنوز اهل بیت به شام نرسیده بودنند (خلاف گفته مقاتل نویسان که نوشتهاند)
که ابتدای صفر اسرای آل الله ع وارد شام شدند
اول صفر رأس مطهر اباعبدلله وارد شام شد از این مطلب برداشت میشود که اسراء هم با سر مطهر وارد شام شدند.
این اشتباه از آنجایی پیش آمده که ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه میگوید:
در اول صفر رأس مطهر اباعبدالله ع وارد شام شد. مقتل نویسان از این عبارت استنباط کردهاند که سر امام ع وارد شده پس اسرای آل الله ع هم وارد شدند و با هم بودند، درحالی که گفتیم چنین چیزی امکانش نیست.
اسرای آل الله ع بنا به روایات تاریخی نیمه ربیع الاول بود که وارد شام شدند اما در کوفه اسراء را در مسجدی که دور آن سرباز بود گذاشته بودند و در موقع حرکت سرهای بنی هاشم را در صندوق میگذاشتند و در هر شهری بر سر نیزه می کردند و می چرخاندند
امام سجاد ع فرمودند شام خیلی بما سخت گذشت الشام، الشام،
بعد اسرا را در مسجد اموی اوردند و امام سجاد خواست صحبت کند و اینطور فرمود،
من پسر مکه و منا هستم، من فرزند پیامبر هستم، و یکی یکی القاب رسول الله و امیرالمؤمنین و فاطمه الزهرا را فرمود طوری که مردم به گریه افتادند و یزید اوضاع را که خراب دید گفت مؤذن اذان بگوید با اینکه وقت اذان نشده بود…
مدتی در شام بودند و اسراء آل الله ع وقتی گفتند ما میخواهیم برگردیم به مدینه الرسول بنی امیه بیشرف خانههای اهل بیت ع را خراب کرده بودند اللهم العن بنی امیه قاطبه.
شهادت حضرت رقیه از لحاظ تاریخی در صفر نیست،
یک نکته خیلی مهم مسئله اعتقادی که عزیزان دقت کنند
شیخ عباس قمی محدث بزرگی است صاحب مفاتیح است ما هم برایش احترام قائلیم و خدا رحمتش کند ایشان نوشته صفر این ماه معروف است به نحوست، بد یومی، و شومی واینها
اولاً ما هیچ روایتی در این زمینه نداریم که ماه صفر شوم باشد و نحس باشد ایشان هم میگوید معروف است چون اگر حدیث داشت که میگفت، حدیث داریم ماه صفر شوم است ولی اینها حرفهای عوام الناس است اصلاً ما شومی و نحوست نداریم در ایام در رد این مطلب که این روز نحس است شوم است. حضرت آقا حضرت علامه در دروس معرفت نفسشان بحث میکنند که اینها، همه بی خود است
وعلامه طباطبایی هم در المیزان در ذیل آیهای که در مورد عذاب یکی از اقوام است …
فِی أَیامٍ نَّحِسَاتٍ
فصلت
فَأَرْسَلْنَا عَلَیهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی أَیامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِیقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْی فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا وَلَعَذَابُ الْآخِرَهِ أَخْزَیٰ وَهُمْ لَا ینصَرُونَ
سرانجام تندبادی سخت و سرد در روزهایی شوم بر آنان فرستادیم تا در زندگی دنیا عذاب خواری و رسوایی را به آنان بچشانیم، و بی تردید عذاب آخرت رسوا کننده تر است و آنان [در آن روز] یاری نخواهند شد. (۱۶)
حضرت علامه یک بحث شیرین دارند:
آیا آن ایام نحس بودند که بلا نازل شد؟
یا چون بلا نازل شد خداوند میفرماید:
این ایام نحساند
بعد میفرماید: اصلاً فرض شود یک روزی نحس باشد
اولاً ما نمیدانیم که چه روزی بوده؟
بر فرض که بدانیم چه روزی بوده آیا سال دیگه هم همان روز نحس است؟
میگوید: ما هیچ دلیل عقلی، و نقلی، دراین مطلب نداریم …
ماه مصیبت آل الله ع را ما هم عزاداری میکنیم
اما نه این که ماه نحس است،
این مطلب را خوب گوش بدهید عزیزان چون مطلبی است که جایی نشنیدهاید
و جامعه ما الان گرفتار همان شرک زمان بت پرستی است عادات بت پرستی عادات چی بود؟
یکی از عادات ریختن خون به عنوان قربانی بود
و میگفتند این خونریزی دفع بلا میکند. لذا خون قربانی را به بتهای خود می مالیدند
همین قضیه در جامعه ما است که ماشین میخرند، خون بریزند، تخم مرغ بشکنند ووو خون را بمالند به ماشین خود این همان اداب مشرکانه است،
شیطان کارش نابودی و فساد در جامعه است، قربانی کردن در دین ما داستانش متفاوت است در سوره حج
لَن ینَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰکن ینَالُهُ التَّقْوَیٰ مِنکمْ کذَٰلِک سَخَّرَهَا لَکمْ لِتُکبِّرُوا اللَّهَ عَلَیٰ مَا هَدَاکمْ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِینَ
هرگز گوشتهایشان وخون هایشان به خدا نمیرسد، بلکه تقوای شما به او میرسد. این گونه آنها را برای شما رام و مسخر کرد تا خدا را به [شکرانه] اینکه هدایتتان کرد به بزرگی یاد کنید; و نیکوکاران را [به لطف و رحمت خدا] مژده ده. (۳۷)
گوشت و خونریزی به خدا نمیرسد انیکه بخدا میرسد تقوی است.
فکر نکنید گوشت و خون قربانی اثر دارد، در نظام عالم و این گوسفند را بکشید بلا میرود”! خیر
پس خون ریختن آداب مشرکان و بت پرستان است و ما در اسلام چنین چیزی، خون ریختن و تخم مرغ شکستن را نداریم تخم مرغ شکستن اسراف است …. میخواهید پولش را کمک کنید صدقه بدهید به دیگران البته قربانی کنید گوشت تقسیم کنید به دیگران خیلی خوب است
اگر کسی نذر کرده قربانی داستانش فرق میکند
پس حواسمان باشد بعضی چیزها خیلی ظریف است نگوئید ما هم قربانی داریم
قربانی که در اسلام آمده اصلاً یک چیز دیگری است. ملائکه در ابتدای خلقت که خداوند خلیفه کرد آدم را،
البقره
وَإِذْ قَالَ رَبُّک لِلْمَلَائِکهِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَهً قَالُوا أَتَجْعَلُ فیها مَن یفْسِدُ فیها وَیسْفِک الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِک وَنُقَدِّسُ لَک قَالَ إِنِّی أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ
و آن زمان را یاد آر که پروردگارت به فرشتگان گفت: به یقین جانشینی در زمین قرار میدهم. گفتند: آیا موجودی را در زمین قرار میدهی که در آن به فساد و تباهی برخیزد و به ناحق خون ریزی کند و حال آن که ما تو را همواره با ستایشت تسبیح می گوییم و تقدیس میکنیم. [پروردگار] فرمود: من [از این جانشین و قرار گرفتنش در زمین اسراری] می دانم که شما نمیدانید. (۳۰)
ملائکه اعتراض کردند آیا کسی را خلیفه قرار میدهی که خون میریزد و در آن فساد میکند
نگفتند آدم میکشد گفتند خون میریزد
ملائکه خون ریختن را عیب میدانند لذا کشتن حیوانی جایز نیست مگر برای ادامه حیات باشد
در روایات ما شکار نهی شده است مگر جایی که انسان مجبور باشد غذا بخورد
داستانش دیگه فرق میکند
پس خونریزی و فساد، خوب نیست
بدترین چیزی که ملائکه خواستن برای انسان بگویند
یکی خونریزی، یکی فساد بود
بنده ندیدم کسی این بحث را باز کرده باشد و خیلی در جامعه رسم شده و این قسمت را عزیزان مد نظرداشته باشند
پس اگر کسی گفت حالا یک خونی بریز یک خروسی بکش یا تخم مرغی بشکن بگو اینها اداب شرک و بت پرستی است
خون ریختن هیچ اثری ندارد
الحمدلله علی الولایه