لذت و ذلّت نفس

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب اقدس قیومی منبع کمالات ومعدن تمامی خیرات ومبرات است
ونفس ناطقه انسانی مجبول به حب به کمالات وطلب خیرات است یعنی التذاد از جمله جمالات و اکتساب حسنات
پس لذت نفس در قرب به محضر حضرت حق تعالی است و ذلّتش در بعد و دوری ازجناب اقدس ربوبی است
یعنی جهنم و اغلال و سلاسلش گرفتاری در هجران ازجوار قرب الهی است و جنت و نعیمش در لقای وجه الهی
شیطان که رانده شد درگاه حق است رانده شده از همه لذات است لذا حقد و کینه و حسد در دل میپرود چون این صفات از مختصات دورافتادگان از جنت قرب است
هرعملی نفس را به سمتی می برد اعمال خیر بسوی قرب الهی و اعمال شر به بعداز آنحضرت
حال بنگر که خود چکاره ای

سایت ادبستان معرفت-استاد محمد مهدی معماریان ساوجی.