۱۴۰۲-۳-۳۱ شرح زیارت جامعه کبیره جلسه ۵
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا اباعبدالله حسین
شنبه ۱۴۰۲/۴/۳۱ (شب پنجم محرم)
«موضوع: شرح زیارت جامعه کبیره»
شرح «وَ الدَّرَجاتُ الرَّفیعَهُ وَ الْمَقامُ الْمَحْمُودُ وَ الْمَکانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَ اللّهِ عز و جل وَ الْجاهُ الْعَظیمُ وَ الشَّأْنُ الکَبیرُ وَ الشَّفاعَهُ الْمَقْبُولَه» درجات بلندمرتبه و مقامِ پسندیده شده و جایگاه مشخّص نزد خداوند عز و جل، و منزلت والا و مرتبت سِتُرگ و شفاعت پذیرفته شده
بعد از فتح باب شفاعت توسطه رسول الله ص، هر پیامبری امت خود را شفاعت می‌کند بلکه هر معلمی شاگردان خود را به اندازه‌ی علمی که به آنها آموخته است شفاعت می‌کند.
نکته: شفاعت درجات و مراتب دارد.
ماهیت شفاعت چیست؟
اصل کلمه شفاعت از شفع است یعنی جفت. وقتی کسی با کسی برای نیل به مقصد و مقصودی، جفت می‌شود، او را شفیع می گویند.
چنین نیست که شفاعت فقط برای گناه باشد. در همین دنیا، استاد شفیع شاگرد است، چون بدو برای رسیدن به کمال کمک می‌کند.
شفاعت را باید خود انسان از دنیا به آخرت ببرد. با محبت و ارادت به امام حسین به کمال می‌رسید لذا آن طرف امام حسین شفیع می‌شود. یعنی دست شما را می‌گیرد.
هرچه در دنیا کمال بیشتری کسب کنید آن طرف شفاعت بیشتری مشمول شما می‌شود. هر چقدر معلم به شاگردان علم آموخته باشد، آن طرف آنها را به همان اندازه شفاعت می‌کند.
خاتم انبیا حقیقتی دارد که تمام انبیا زیر لوای او هستند، وقتی ایشان باب شفاعت را باز می‌کند بقیه نیز شفاعت میکنند.
شفاعت شدت و ضعف دارد و مراتب دارد. یک شفاعت کلیه داریم مثل شفاعت خاتم انبیا و خانم فاطمه زهرا س
و یک شفاعت جزئی داریم مثل شفاعت در حد یک خانواده یا شفاعت معلم شاگردان خود را.
شفاعت خاتم انبیا کلی است و همه اعصار را در بر می‌گیرد.
در روایتی می‌فرماید احدی از اولین و آخرین نیست مگر محتاج شفاعت خاتم انبیا است و در روایتی حتی انبیا با شفاعت امیرالمؤمنین وارد بهشت می‌شوند.
شرح آیه ۵۳ آل عمران
رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ
ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻱ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻳﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻛﺮﺩﻳﻢ; ﭘﺲ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ ﮔﻮﺍﻫﺎﻥ [ﻛﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺗﻮﺍﻧﺪ] ﺑﻨﻮﻳﺲ. (۵۳)
در این آیه سه فرقه هست:
اول: رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلْتَ
دوم: وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ
سوم: فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ
انسان اگر بداند دینی حق است باید چه کار کند و سراغ چه برود؟ باید سراغ این آیه برود: رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلْتَ، به چه چیز ایمان بیاورید؟ به قرآن.
معجزه هر پیامبر تنها در زمان خودش قابل رؤیت و تصدیق بود،
ولی آخرین پیامبر خدا، باید معجزه‌ای بیاورد که باقی بماند و معجزه خاتم انبیا، قرآن است. این کتاب تا کنون هم بر اعجاز خود باقی است. قرآن خودش اعلام کرده اگر می‌توانید همه جمع شوید یک سوره مشابه بیاورید ولی کسی پس از گذست ۱۵ قرن هنوز نتوانسته تحدی قرآن را پاسخ دهد.
قرآن معجزه‌اش از عصای موسی بالاتر است وقتی سراغ قرآن رفتی متوجه می‌شوی این کتاب از ناحیه خدا است.
شرح وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ
تبعیت از رسول الله دستور قرآن است:
«یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأَمْرِ مِنْکم» (النساء: ۵۹)
از خدا اطاعت کنید، یعنی از قرآن و معنای اطیعوا الرسول، یعنی از پیامبر خدا. مع الاسف، مسلمانان در صدر اسلام، تبعیت از رسول الله نکردند.
منظور اینکه هرچه رسول الله آورد و دستور داد باید انجام داده شود و هرچه نهی کرد باید اطاعت کنید. همیشه قرآن کنار انسان کامل است.
حدیث ثقلین: حدیث شریف پیامبر اکرم (ص) که ایشان دو شیء گرانبها یعنی قرآن و عترت را برای ما باقی گذاردند و تأکید کردند که این دو در کنار هم سعادت دنیا و آخرت انسانها را تأمین میکنند.
شرح: فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ
خدایا ما را با شاهدان بنویس
مراد از شاهدان در آیه ۸۱ سوره آل عمران گفته شده است:
«وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ النَّبِیِّینَ لَمَا آتَیْتُکُمْ مِنْ کِتَابٍ وَحِکْمَهٍ ثُمَّ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَکُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنْصُرُنَّهُ ۚ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَىٰ ذَٰلِکُمْ إِصْرِی ۖ قَالُوا أَقْرَرْنَا ۚ قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَکُمْ مِنَ الشَّاهِدِینَ؛
و (یاد کن) آن گاه که خدا از پیغمبران (و امّتهاشان) پیمان گرفت که چون به شما کتاب و حکمت بخشیدم سپس بر شما (اهل کتاب) رسولی از جانب خدا آمد که گواهی به راستی کتاب و شریعت شما می‌داد به او ایمان آورده و یاری او کنید؛ خدا فرمود: آیا اقرار داشته و پیمان مرا بر این امر پذیرفتید؟ همه گفتند: اقرار داریم. خدا فرمود: گواه باشید، من هم با شما گواهم.»
نکته: یکی از بهترین دعاها، همین دعای قرآن است: رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ.
ایمان به خدا و تبعیت از رسول الله.
این مقامات شما است که در قرآن آمده است و دنبال آن می‌فرماید:
رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا
حدیث: در کافی از امام کاظم علیه السلام: اى هشام! خداوند از زبان مردمى نیک کردار بازگو کرده است که آنان گفتند: «اى پروردگار ما! دل‌های ما را بعد از آنکه هدایتمان کردى منحرف مگردان و ما را از نزد خودت رحمتى ببخش، که تویى بسیار بخشنده»؛ زیرا دانستند که دل‌ها منحرف می‌شوند و به [دوران] کورى و گمراهى خویش برمى گردند. هر که [معرفتش را] از خدا فرا نگیرد، از خدا نخواهد ترسید و هر که خدایى نیندیشد، دلش بر شناختى استوار گره نخورد، شناختى که آن را ببیند و حقیقت آن را در دلش بیابد و هیچ کس چنین نباشد مگر کسى که گفتارش با کردارش بخواند و نهانش با آشکارش بسازد؛ زیرا خداوند خجسته نام، به درون ناپیداى خرد [هر فرد] رهنمون نشد مگر به واسطه آنچه از آن نمودار است و گویاى آن.
و وارد شده که هر کس عقل و فهم خدایی دستگیرش نشود از خدا نمی‌ترسد و هر کس به فهم خدایی نرسد دلش بر معرفت ثابت گره نمی‌خورد و پایبند آن نمی‌شود معرفتی که با آن خدا را ببیند و حقیقت آن را در دلش بچشد و هیچکس به چنین پایه‌ای نمی‌رسد مگر اینکه کردارش تصدیق گفتارش نماید و نهانش با آشکارش یکی شود چه اینکه خداوند راهنمای باطن پنهان عقل را ظاهر و گویای عقل قرار داده است»
روایت: بترس از کسی که از خدا نمی‌ترسد.
چون خدانترس ابایی ندارد، هر کاری انجام دهد.
آن‌هایی که از خدا نمی‌ترسند اصلاً تعقل ندارند.
دعای معروف «ثبتک اللّه بالقول الثابت فی الحیاه الدنیا و الآخره؛ خداوند تو را با گفتار ثابت و استوار در دنیا و آخرت استوار و ثابت سازد.
اگر کسی ایمان از جانب خدا داشته باشد قول و عمل او یکی است.
اگر می‌گویید خدا هست و قبول دارید در عمل باید نشان بدهید.
عیاشی از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمود بسیار بگویید:
رَبَّنا لا تُزِغ قُلوبَنا بَعدَ إِذ هَدَیتَنا وَهَب لَنا مِن لَدُنکَ رَحمَهً ۚ إِنَّکَ أَنتَ الوهاب
چون ممکن است که قبل بعد از هدایت نیز منحرف بشود.
حدیث: آقا امام حسین علیه السلام در کربلا فرمود اگر من که نوه پیغمبر هستم، شما را هدایت می‌کنم، قبول نمی‌کنید به خاطر این است که شکم شما از حرام پر شده است.
روایت: در آخر الزمان شخص مؤمن از خانه بیرون می‌رود و کافر برمی‌گردد.
خدایا ما را حفظ کن. حالا چطور مواظب ایمان خود باشیم؟
امام صادق علیه السلام فرمود: در آخر الزمان کسی نجات پیدا نمی‌کند مگر دعای غریق را بخواند.
دعای غریق: «یا الله یا رحمن یا رحیم، یا مقلّب القلوب، ثبت قلبی علی دینک»
هدیه: هر وقت احساس کردید ایمان شما می‌لرزد و به شک افتادید خواستید به چیزی چنگ بزنید زیارت عاشورا را بخوانید.
امام حسین با بقیه امامان فرق دارد. امام حسین قبله محبت است.
امام صادق علیه السلام فرمود: ما هم امام حسین علیه السلام را بیشتر از همه دوست داریم
الحمدلله علی الولایه