بسم الله الرحمن الرحیم
توقیعی ازناحیه امام حسن عسکری ع وبیان اصلی از اصول مذهب حق
وخرج فی بعض توقیعاته ع عنداختلاف قوم من شیعته فی امره
هیچ یک از پدرانم آنگونه که من گرفتار تردید گروهی ازشیعیان واقع شدم مورد تردید واقع نشدند
اگر این موضوع (امامت) که شما به آن معتقد و پای بندید موقت بود و منقطع میشد جای شک و تردید داشت ولی اگر امامت امری است پیوسته که تا امور الهی جریان دارد پابرجاست دیگر این شک وتردید چه معنا دارد
تحف العقول ص۸۸۸
شرح: حضرت در این نامه برای ازاله شک وتردید در مورد امامت خود به این نکته اشاره میکند که امامت اصلی غیر منقطع است و موقتی نیست پس نمیشود که عالم بدون امام باشد پس دیگر جایی برای شک نیست
این اصل مهم را عارفان اهل حق در مسفورات خود بیان داشته اند مثلا شیخ عارف ابن عربی میگوید نبوت و نبی از اسما الهیه نیست لذا انقطاع میپذیرد اما ولیّ از اسما حق است پس موقت ومنقطع نمی باشد (یافاطرالسموات والارض انت ولیی فی الدنیا والاخره)
واین مطلب اصلی استواراست که مولای ما حدیثی برزخی از یکی از اساتید خود ذکر فرمودند که :الاِمامه اصله قائم ونسله دائم .یعنی امامت اصلش پایدار ونسلش ماندگاراست
دراینکه درهرعصری امام وجود دارد قرآن کریم فرماید (یوم ندعوا کلّ اناس بامامهم) روزیکه هر مردمی را با امامشان میخوانیم پس درهر عصری امامی هست حال یا ظاهر و مشهور است یاخائف و مستور
این نکته را دریاب که از عرش تحقیق است
سایت ادبستان معرفت-استاد محمد مهدی معماریان ساوجی.