۱۴۰۱-۵-۱۶ شرح زیارت جامعه جلسه ۱۰
بسم الله الرحمن الرحیم
یک شنبه ۱۴۰۱/۵/۱۶)(شب دهم محرم)
موضوع: شرح زیارت جامعه کبیره
«واحصی جمیل بلائـــــکم، چگونه بشمارم عطایای زیبای شما را،
یک معنای بلا، رنج و عذاب است و یک معنای ان، عطیه و عطا و کمال است، در اینجا کمال منظور است،
اشاره به سوره یس ( وَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ أَحْصَیْناهُ فِی إِمامٍ مُبِینٍ) همه چیز را در امام مبین گرد آورده شمارش نموده‌ایم
روابت: رسول خدا فرمود امام مبین، امیرالمؤمنین ع است،
همه کمالات در وجود امام هست.
روایت: کسیکه بخواهد آدم را در جمالش بنگرد و عیسی را در زهدش و موسی را در هیبتش و یوسف را در جمالش، باید نگاه کند به امیرالمؤمنین ع
آنچه خوبان همه دارند تو یکجا داری، آنچه در انبیاء پخش است در تو گرد آمده است.
امیرالمؤمنین ع در ذیل آیه سوره نبأ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ ﴿۲﴾
سؤال می‌کنند از خبر بزرگ، فرمود نبأ عظیم من هستم، بخدا قسم خدا آیتی بزرگتر از من ندارد،
روایت: کسی گفت به امیرمومنان ع که رسولخداص را برای ما وصف کن ایشان فرمود تو نعمتهای دنیا را نمی‌توانی بشماری با آنکه خدای سبحان فرماید قُلْ مَتَاعُ الدُّنْیَا قَلِیلٌ … بگو: متاع دنیا اندک است. پس من چطور وصف کنم رسول الله را که دارای خلق عظیم است وَإِنَّکَ لَعَلىٰ خُلُقٍ عَظیمٍ.
چطور مقامات که در وجود شما هست، یکی یکی بشمارم.
کتاب فضل تو را آب بحر کافی نیست
که‌تر کنیم سر انگشت و صفحه بشمارم.
هر چه بگویم شأن ظاهری امام است.
اقا امیرالمؤمنین ع فرمودند «ظاهِری إمَامَهٌ و وصیه و باطنی غیبٌ منیع لا یدرک» باطن منِ غیبی است که اصلاً قابل درک نیست.
امام رضا ع فرمود: امام صوت زیبای خود را ظاهر نمی‌کند و گرنه کسی نمی‌تواند تاب بیاورد.
حضرت داود مداح بودند وقتی زبور می‌خواند انقدر زیبا می‌خواند که پرندگان با او هم آواز می شدند.
زمانیکه فرشتگان و اجنه برای کمک به اقا اباعبدالله امدند گفتند دشمنان شما را از بین ببریم فرمودند من از شما تواناتر هستم. اگر بخواهم
در قران هم داستان حضرت سلیمان و تخت بلقیس….
که اجنه گفتند میاوریم آن را در مدت زمانی کوتاه و جناب آصف بن برخیا گفت در پلک بر هم زدن می‌آورم. قدرت امام بالاتر از اجنه است.
اباعبدالله فرمود باید این خلق امتحان بشوند باید مردم امتحان پس بدهند و حق را ببیند و از باطل تشخیص بدهند و حجت بر انها تمام بشود.
بعضی از مقامات در زیارت جامعه کبیره که می‌خوانیم مقامات باطنی امام است.
کینه بنی امیه از اهل بیت بخاطر کمال وعلم و سخاوت و زیبایی و استجابت دعای انها بود.
یزید وقتی رآس مطهر ابا عبدالله را دید گفت حسین چه صورت زیبایی داشته،
زیبایی حضرت یوسف فقط بخاطر صورت او نبود، سیرت و کردار او هم زیبا بود.
اهل معرفت می گویند زکات جمال و خوبی تحمل حسادت دیگران است.
امام صادق ع فرمودند: علم آصف بن برخیا در مقابل علم ما مثل دانه برف است در مقابل اقیانوس.
«وبـــــــکم اخرجنا الله من الذل» بوسیله شما ما را از ذلت خارج کرد.
عزت از آن خدا و رسول خدا ومومنین است.
انسانی که بنده خدا می‌شود از بندگی غیر خدا در می‌آید.
خطبه سیّد الشّهداء راجع به معرفت خدا و امام
از جمله فرمایشات حضرت سیّد الشّهداء أبا عبدالله الحسین بن علیّ بن‌أبی‌طالب علیهم السّلام است که روزی به عنوان خطبه برای اصحاب خود ایراد نمودند:
أَیُّهَا النَّاسُ! إنَّ اللَهَ مَا خَلَقَ خَلْقَ اللَهِ إلَّا لِیَعْرِفُوهُ؛ فَإذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ، وَاسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَه مَا سِواهُ.
فَقَالَ رَجُلٌ: یَابْنَ رَسُولِ اللَهِ! مَا مَعْرِفَه اللَهِ عَزَّ وَجَلَّ؟ فَقَالَ: مَعْرِفَه أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ، إمَامَهُ الَّذِی یَجِبُ عَلَیْهِمْ طَاعَتُهُ
ای مردم! بدرستیکه خداوند خلق خود را نیافریده است، مگر از برای آنکه به او معرفت و شناسائی پیدا کنند.
پس زمانیکه او را بشناسند، در مقام بندگی و عبودیّت او برمی‌آیند؛ و به واسطه عبادت و بندگی او از عبادت و بندگی غیر او از جمیع ما سِوی مُستغنی می‌گردند.
در اینحال مردی گفت: ای پسر رسول خدا! معرفت خداوند عزّوجلّ چیست؟
حضرت فرمود: معرفت و شناخت اهل هر زمان، امام خود را که واجب است از او اطاعت و پیروی نمایند.»
کسی که به خدا چشم می‌گوید، سر در مقابل کسی فرود نمی‌آورد.
وکسیکه به خدا چشم نگوید در مقابل همه ذلیل می‌شود.
چون ازو گشتی، همه چیز از تو گشت
حدیث: کسی که از خدا بترسد همه کس از او می‌ترسند.
وقتی بنده خدا شدی دیگر بنده کسی نیستی و خدا بنده خود را عزیز می‌کند
انجا که خواری می‌کنید و بالا می‌روید فقط در خانه خداست.
بوسیله شما بود خدا ما را از ذل، شرک خارج کرد.
اسلام با ایمان فرق دارد، اسلام شهادتین و نماز است اما ایمان آنستکه قلب بپذیرد و در مقابل چیزی سر فرود نیاورد.
علامه حسن زاده آملی علیه السلام، در الهی نامه فرمود، الهی چه زشت است که گدا از گدایان، گدایی کند.
همه مردم گدای خدا هستند،
«حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز
حاجت آن به که بر قاضی حاجات بریم»
*«و فرج عنا غمرات الکروب» بر طرف کرد، خدا بوسیله شما، آن شدت گرفتاری‌ها را.
چطور شدت گرفتاری‌ها بر طرف می‌شود، محبت اهل بیت که می اید در قلب انسان هم و غم را از بین می‌برد.
«اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم»
ساقی امیرالمؤمنین است. محبت امیرالمؤمنین و اهل بیت که می‌آید غم‌ها از دل می‌رود بیرون
روایت شما که قلبتان محزون به اباعبدالله است وقتی می‌میرید این غم سرور و شادی می‌شود
خود گریه بر سیدالشهدا باعث می‌شود غم از دل بیرون برود
یک موقع انسان به خاطر خدا ناراحت است باطن غم می‌شود سرور
من از آن روز که در بند توام آزادم
امام هادی ع فرمود شیعیان ما به خاطر ولایت ما دارای یک نگهدارنده وعصمتی هستند که اگر این‌ها در دریاها فرو روند یا در بیابان‌های خشک و بی آب و علف روند در بین حیوانات وحشی قرار گیرند در بین دشمنان جن و انس بروند در امان هستند، از ترس! بخاطر ولایتی که از ما در وجود شیعیان هست. (حضرت علامه حسن زاده فرمودند بعد از انقلاب ۱۳ بار مرا ترور کردند ولی هیچ چیز نشد.)
بعد امام هادی ع فرمود پس امید تو به خدا باشد و ولایت خود را برای امامان اهل بیت خالص کنید.
«سلطان غم هر آن چه تواند بگو بکن
من برده‌ام به باده فروشان پناه از او»
باد فروش یعنی باده معرفت می‌فروشد.
در موقع سختی‌ها ما را نجات می‌دهید.
حضرت یوسف وقتی که زندانی بود بعد از چند سال فرشته‌ای آمد و گفت یوسف در زندانی! گفت به خاطر خطایی است که خودم کردم گفتم می‌خواهی آزاد بشوی، گفت اگر خدا بخواهد بله، پس فرشته فرمود خدا را به محمد و آل محمد قسم بده ازاد می‌شوی وقتی قسم داد همان روز از طرف فرعون مصر آزاد شد.
شخصی آمد خدمت حضرت امام صادق علیه السلام گفت ما وقتی پیش خانواده خود و دنبال دنیا می‌رویم دل ما کدر می‌شود وقتی به یاد شما و صفای شما می‌افتیم دل ما با صفا می‌شود حضرت فرمود این عین دین است اصل دین محبت به اولیا خداست
هل الدین الا الحب
الحمدلله علی الولایه