امام زمان عج

بسم الله الرحمن الرحیم

فراق روی تو ای آفتاب عالمتاب

بخون نشانده دل دودمان آدم را

خیال خال تو تا دیده را تفحص کرد

بکنج خانه دل راه داده ماتم را

نیامدی و فراقت چنان ملولم کرد

که کل عمر کشیدم غم محرم را

بخال عارضت ای دوست میخورم سوگند

به نیم جو بفروشم بهشت آدم را

زروی تو متجلی است ای کرشمه محض

طهارتی که میسر نبوده مریم را

بزن تو کوس اناالحق که ما چو حلاجان

دوباره تازه نماییم دار میثم را

قرار عالمیان بی قرار اگر خواهی

بدست باد بده گیسوان درهم را

چو نیست بر تو گناهی برای خونخواهی

بزیر تیغ بیاور تمام عالم را

بغیر قلب بلا پروریده عمان

کجاست آنکه تحمل نماید این غم را؟

محمد مهدی معماریان.

شعر سید مهدی حسن زاده:

بیا تجلی طاووس باغ های بهشت

بران ز دور زمین کرکسان ماتم  را

بیا که دین محمد قمیص یوسف شد

بپوش کهنه عبا و قبای خاتم را

نشسته زخم و جراحت به صدر صد یعقوب

بیا بقیه زهرا بیار مرهم را

دو هفت قرن گذشته کجاست ذوالقرنین؟؟

که روی ظلم کشد سدّ نور محکم را

برون ز وهم و خیال است قدَ و بالایت

کسی ندیده هنوز آن میان مبهم را

جناب ابر بهاری! زمین بیابان شد

بیا ببار و بجوشان دوباره زمزم را

طلوع مغربی شمس! پس کجا ماندی

که سرد کرده غروبت هوای عالم را