۱۴۰۲-۸-۲۵ شرح اصول کافی
بسم الله الرحمن الرحیم
📆پنجشنبه ۱۴۰۲/۸/۲۵، کتاب اصول کافی جلد اول
موضوع: باب مخصوص و جامع در فضلیت و صفات امام، حدیث دوم. خطبه امام صادق ع
⬅️متن عربی(لَمْ یَزَلْ مَرْعِیّاً بِعَیْنِ اللَّهِ یَحْفَظُهُ وَ یَکْلَؤُهُ بِسِتْرِهِ مَطْرُوداً عَنْهُ حَبَائِلُ إِبْلِیسَ وَ جُنُودِهِ مَدْفُوعاً عَنْهُ وُقُوبُ الْغَوَاسِقِ وَ نُفُوثُ کُلِّ فَاسِقٍ مَصْرُوفاً عَنْهُ قَوَارِفُ السُّوءِ مُبْرَأً مِنَ الْعَاهَاتِ مَحْجُوباً عَنِ الْآفَاتِ مَعْصُوماً مِنَ الزَّلَّاتِ مَصُوناً عَنِ الْفَوَاحِشِ کُلِّهَا مَعْرُوفاً بِالْحِلْمِ وَ الْبِرِّ فِی یَفَاعِهِ مَنْسُوباً إِلَى الْعَفَافِ وَ الْعِلْمِ وَ الْفَضْلِ عِنْدَ انْتِهَائِهِ مُسْنَداً إِلَیْهِ أَمْرُ وَالِدِهِ صَامِتاً عَنِ الْمَنْطِقِ فِی حَیَاتِهِ فَإِذَا انْقَضَتْ مُدَّهُ وَالِدِهِ إِلَى أَنِ انْتَهَتْ بِهِ مَقَادِیرُ اللَّهِ إِلَى مَشِیئَتِهِ وَ جَاءَتِ الْإِرَادَهُ مِنَ اللَّهِ فِیهِ إِلَى مَحَبَّتِهِ وَ بَلَغَ مُنْتَهَى مُدَّهِ وَالِدِهِ ع فَمَضَى وَ صَارَ أَمْرُ اللَّهِ إِلَیْهِ مِنْ بَعْدِهِ وَ قَلَّدَهُ دِینَهُ وَ جَعَلَهُ الْحُجَّهَ عَلَى عِبَادِهِ وَ قَیِّمَهُ فِی بِلَادِهِ وَ أَیَّدَهُ بِرُوحِهِ وَ آتَاهُ عِلْمَهُ وَ أَنْبَأَهُ فَصْلَ بَیَانِهِ وَ اسْتَوْدَعَهُ سِرَّهُ وَ انْتَدَبَهُ لِعَظِیمِ أَمْرِهِ وَ أَنْبَأَهُ فَضْلَ بَیَانِ عِلْمِهِ وَ نَصَبَهُ عَلَماً لِخَلْقِهِ
⬅️ترجمه(و پرده خود حفظ و نگهبانیش نموده و دامهاى شیطان و لشکرش را از او کنار زده و پیش آمدهاى شب هنگام و افسون جادوگران را از دور ساخته است، روى آوردن بدى را از او بر گردانیده از بلاها بر کنار است، از آفتها پنهانست، از لغزشها نگهدارى شده و از تمام زشتکاریها مصونست.
در جوانى بخویشتن دارى و نیکوکارى معروفست و در پیرى به پاکدامنى و علم و فضیلت منسوب، امر امامت پدرش باو رسیده و در زمان حیات پدرش از آن گفتار خاموش بوده، چون ایام پدرش گذشت و مقدرات و خواست خدا نسبت بدو پایان یافت و اراده خدا او را بسوى محبت خود رسانید و به پایان دورانش رسید، او در گذشت و امر خدا پس از او به وى رسید، خدا امر دینش را بگردن او نهاد و او را بر بندگانش حجت کرد و در بلادش سرپرست نمود و بروح خود قوتش داد و از علم خود به او داد و از بیان روشن (گفتار حق) آگاهش نمود و راز خود بدو سپرد و براى امر بزرگش (رهبر تمام مخلوق) دعوت فرمود و فضیلت بیان علمش را باو خبر داد و براى رهبرى خلق منصوبش ساخت
🧿((شرح حدیث))
🌀 امام همیشه مد نظر و محل و توجه خداست.
📌 امام دائماً مورد توجه خداوند است. محل نگاه و نظر خداوند است. خداوند به واسطه او به خلق نظر می‌کند و همیشه نگاه خدا به اوست،. یعنی همه چیز برای امام است.
🌀 ابلیس لشکریانی دارد پیاده نظام، سوار نظام دارد. صوت و صدا دارد.شیطان راه‌های مختلف دارد و هر کس را یک جور گول می‌زند ولی اینها همه از امام به دور است چون امام عقل کل است.
🔰 روایت: چرا انسان‌ها نمی‌توانند از طرف خودشان امام انتخاب کنند!!! حضرت فرمود امام عادل یا ظالم!!! اگر مردم امام را انتخاب کنند بعد از اینکه به امامت رسید آیا عادل است!!! فرمود نمی‌دانم و فرمود پس برای همین خدا باید امام را انتخاب کند.
🌀 سایه شب‌های سیاه و نفس هر فاسق از او دور ماند.
🌀 دمیدن در انسان‌ها اثر دارد حرف‌های انسان‌های فاسق انسان را منحرف می‌کند، ولی امام اینطور نیست اثرپذیر نیست میل به بدی به امام رو نمی‌کند.
🌀 امام از آفات جسمی به دور است.
افات به معنی ناقص العضو یا ناقص العقل به امام رو نمی‌کند. امام از لغزشها و آفتها به دور است حجت خدا باید کامل باشد.
📌 هیچ امامی قیافه‌اش زشت نیست چون حجت خدا است باید طوری باشد که مردم از او نترسند امام معصوم است تمام بدی‌ها و زشتی‌ها و لغزیدن در کارش نیست.
‼️نکته (انبیا اگر بعضی وقت‌ها شکست می‌خورند برای این است تا مخلص از غیر مخلص جدا شود»)
💢 حضرت یوسف را خدا نگه داشت چرا!!!
چون حضرت یوسف ع هیچ وقت به صورت زلیخا خیره نشد و خداوند هم او را حفظ کرد.
نکته: اگر آنجایی که می‌توانی گناه کنید انجام ندهید آنجا که نمی‌توانید خداوند شما را حفظ می‌کند و نگه می‌دارد این یک قاعده است.
نکته: همان گونه که بعضی‌ها می‌آیند تقلید صدا می‌کنند که بخواهند عین آن شخص حرف بزنند یا آواز بخوانند، صحبت کردن خودشان را فراموش می‌کنند و لهجه انها عوض می‌شود، آن‌ها هم که ادای دین را در می‌آورند وقتی به خودشان می‌آیند نه خدا نه پیامبر را می‌شناسند.
🔖واعظان کائن جلوه در محراب و منبر می‌کنند چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند.
🌀 امام معصوم است. از تمام فحشاها مصون است.
🌀 امام معروف است به حلم و بر و نیکوکاری در جوانی. اغلب انسان‌ها پیر می‌شوند بردبار می‌شوند ولی اگر در جوانی حلم داشته باشی ارزش زیاد دارد. وقتی پای شهوت پیش می‌آید حلم به خرج بدهید.
📌 حلم با عقل یکی است.
📌 امام از نوجوانی دنبال بر و نیکوکاری به دیگران است. امام از ابتدا حلیم و بردبار است.
🌀 امام منسوب به پاکدامنی است. بعضی انسان‌ها در جوانی پاکدامن هستند ولی پا به سن می‌گذارند هیز می‌شوند انسان باید مراقب خودش باشد در تمام مراتب و سنین.
🌀 امر پدرش به او استناد پیدا می‌کند.
در زمان حیات پدر صامت است، وقتی پدر امام زنده است این ساکت است حکم نمی‌دهد هر کس سراغ او بیاید ساکت می‌شود می‌گوید امام شما ایشان است.
🔰روایت: آیا دو امام در یک زمان می‌شود!!!
بله یکی ساکت و یکی ناطق
🔰روایت: امیرالمؤمنین به امام حسن علیه السلام گفت برو بالای منبر صحبت کن و امام حسن فرمود در محضر شما خجالت می‌کشم امیرالمؤمنین فرمود من خودم را پنهان می‌کنم امام حسن رفت بالای منبر و حدیثی در فضیلت امام امیرالمؤمنین خواند و پایین آمد و امیرالمؤمنین به امام حسین فرمود برو بالای منبر و صحبت کن……
وقتی دوران امامت پدرش طبق فرمایش خداوند سپری شد و به پایان رسید امامت به ایشان منتقل می‌شود.
🌀 وقتی امر به امام منتقل می‌شود امام ناطق می‌شود آن لحظه یک حالت سکینه و وقاری در او به وجود می‌آید آنجا می‌فهمد که امام شده. نشانه‌هایش در او بروز می‌کند. حالات جدیدی که برایش پیش بیاید.
با رفتن امام قبلی از دنیا، حجت خدا بر بندگان می‌شود و قیم خدا در شهرها می‌شود و مقید به روح خداوند می‌شود.
🔰روایت: چند روح در انسان وجود دارد یک روح الحیات که موجودات به آن زنده هستند، دوم روح القوه و سوم روح الشهوه. در مؤمن و کافر این سه روح مشترک است، اما مؤمن یک روح دیگر دارد که روح الایمان است.
🔰روایت: تا وقتی مؤمن گناه نکرده روح الایمان با او هست حتی وقتی بخواهد گناه کند تا لحظه گناه نکردن روح الایمان با او می‌ماند و لحظه‌ای که گناه می‌کند دیگر روح الایمان از او جدا می‌شود.
🕋یوسف
قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَیَّ مِمَّا یَدْعُونَنِی إِلَیْهِ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّی کَیْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَیْهِنَّ وَأَکُن مِّنَ الْجَاهِلِینَ
ﻳﻮﺳﻒ ﮔﻔﺖ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ محبوب‌تر ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻋﻤﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ می‌خوانند، ﻭ ﺍﮔﺮ ﻧﻴﺮﻧﮕﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻧﮕﺮﺩﺍﻧﻲ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﻏﺒﺖ می‌کنم ﻭ ﺍﺯ ﻧﺎﺩﺍﻧﺎﻥ می‌شوم. (٣٣)
یعنی روح ایمان از من جدا می‌شود و این شدت و ضعف دارد. و بالاتر از روح الایمان روح القدس است به وسیله او ملکوت دیده می‌شود
قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی
روح القدس، روح الامین، روحی…. و اینها باهم تفاوت دارد.
و درجات آن بجهت تفاوت انبیا و اولیا با هم است اما تاکید می‌شود به روح الهی و عطا می‌شود به امام علم خاصه امامت.
🔰روایت: مَا کانَ وَ عِلْمُ مَا هُوَ کائِنٌ إِلَی. قِیَامِ
علم آن چه بوده و آنچه اتفاق می‌افتد نزد امام است.
🌀 آگاه می‌کند او را از فضل بیان. بیان تفصیل حقیقت است.
🕋آیه قرآن.
بسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
الرَّحْمَنُ ﴿۱﴾
[خداى] رحمان (۱)
عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿۲﴾
قرآن را یاد داد (۲)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ ﴿۳﴾
انسان را آفرید (۳)
عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿۴﴾
به او بیان آموخت.
📌بیان را به امام می‌دهد. علم حقیقی قرآن پیش امام است همه علوم در قرآن است و امام می‌تواند تمام علوم را از قرآن استخراج کند
امام حامل سر الهی است و برای امر بزرگ خود او را دعوت کرد بزرگترین امر خدا در نزد امام است چون واسطه فیض است و آگاه می‌کند او را از فضیلت بیان علمش. شرح علوم در نزد امام است.
🔰روایت: نمی‌شود از امام چیزی سؤال کرد بگوید نمی‌دانم،
📌 امام پرچم هدایت است.
در آخر الزمان پرچم‌هایی است که معلوم نیست کدام راست می‌گوید هر کدام هر چیز به نفع خودش هست می‌گوید حالا در اینجا وظیفه چیست!!! آنجا فقط آنچه از امام در دست شما است نگه دارید و منتظر آمدن امام باشید تا امام شما نیامده دست از پا خطا نکنید.
الحمدلله علی الولایه