۱۴۰۱-۶-۳ اسرار کربلا
بسم الله الرحمن الرحیم
پنجشنبه ۱۴۰۱/۶/۳
موضوع: اسرار کربلا
حدیث: در تفسیر عیاشی در ذیل آیه ۱۵۴ آل عمران
کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمْ…
امام باقر ع می‌فرماید: حدیث: از امام باقر ع که فرمودند: اگر جمیع اهل زمین به کمک ابا عبدالله الحسین ع می‌رفتند همه کشته می‌شدند
و بعد استناد می‌کند به این آیه قرآن:
” کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمْ ”
که قتل بر آنان نوشته شده است، واجب شده
موید این حدیث گفتاری از اباعبدالله الحسین ع است که در راستای همین حدیث است در شب عاشورا اباعبدالله ع به یارانش فرمودند هر مردی این جا بماند فردا کشته میشود، چرا؟ چون آنجا مقتل است محل قتل است، کربلا محل شهادت است
چه فلسفه‌ای در آن است که آنجا محل شهادت و محل کشته شدن است
در زیارت نامه‌ها می‌خوانیم خطاب به ابا عبدالله ع که: ای کاش با شما بودیم
یعنی چه؟ یعنی باشما کشته می‌شدیم
“یا لیتنی کنت معکم”
ای کاش با شما بودیم و کشته می‌شدیم نه این که با شما بودیم و پیروز می‌شدیم
«یَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَکُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیما»،
یعنی: ای کاش که من با شما بودم و به این فوز عظیم نائل می‌شدم (شهادت)
و این را در کلمات خود ابا عبدالله الحسین ع رمز و رازش را پیدا می‌کنیم!
که چرا کربلا محل قتل است چه سری در آن وجود دارد!
یکی از نامه‌هایی که ابا عبدالله الحسین ع نوشتند که حدود یک خط است اما در آن مطالب زیادی است که به نزدیکان خود حضرت به بنی هاشم
نوشتند نه به بقیه مردم! فرمودند:
کَتَبَ الحُسَینُ بنُ عَلِیّ مِنْ مَکَّهَ اِلى مُحَمَّدِ بنِ عَلِىّ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، مِنَ الحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ اِلى مُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ وَمَنْ قِبَلُهُ مِنْ بَنِی هاشِمَ، أَمّا بَعدُ فَاِنَّ مَنْ لَحِقَ بِی اسْتُشْهِدَ، وَمَنْ لَمْ یَلْحَقْ بِی لَمْ یُدْرِکِ الفَتْحَ، وَالسَّلامُ.
هر کس به من ملحق شود, به شهادت می‌رسد و هر کس تخلف کند, به فتح و پیروزی نمی‌رسد.
روی فتح و پیروزی نمی‌بیند. یعنی فتح و پیروزی در شهادت در کنار من است. در رکاب من است
اباعبدالله ع به شهادت رسید که بگوید:
هر کسی بیاید این جا کشته میشود برای این که فتح و پیروزی آن نیست که یزید به آن می رسد بلکه فتح و پیروزی شهادت در راه خدا است در رکاب امام معصوم است
جناب ملاصدرا همین کلام ابا عبدالله ع را در یک رباعی خیلی زیبا سروده است:
” آنان که ره دوست گزیدند همه
در کوی شهادت آرمیدند همه
در معرکه‌ی دو کون فتح از عشق است
هر چند سپاه او شهیدند همه”
یعنی حضرت می‌خواهد فتح و پیروزی را معنا کند
این مقام فنای فی الله است
طرف از غدیر که پیمان با ولایت می‌بندد
چند نفر ماندند در بیعت با امیرالمؤمنین ع بیعت شکستند و خلافت غصب کردند یک عده قلیل ماندند انجا باب ورودی، ولایت امیرالمؤمنین ع است اما وقتی وارد شده حالا امتحانی دارد، مقام فنایی دارد و آن گذشتن از همه چیزاست چون کسی که از جان خودش می‌گذرد از همه چیز می‌گذرد
شاید طرف از مال و مقام و زن و بچه بگذرد اما از جانش نتواند بگذرد
حضرت می‌فرماید: جانت را می‌خواهم مقام فنا است
و عجیب این که تمام سخن‌های آقا ابا عبدالله ع در باب فنا است می‌فرماید:
دنیا جز خواب دیدنی بیش نیست
آنقدر دنیا در مقابلش پست است یک خواب دیدن است – یا حتی وقتی فرشتگان الهی به دیدار حضرت آمدند برای نصرت و یاری حضرت یک عبارتی دارد سید ابن طاووس روایت کرده است خطاب کرد: اگر نبود تقارب اشیاء، نزدیکی اشیاء و هبوط اجل هر آینه من توانا بودم در دفع دشمنم در نابودی آنان اما آنقدر دنیا سریع و کوچک است زود می‌گذرد دنیا خیلی کوتاه است و اجل و سرآمد می‌آید
این مال کسی است که فنا است فانی است
در نامه‌ای می‌فرماید: گویا دنیا هیچ گاه نبوده است و گویا همیشه آخرت بوده است.
. چقدر دنیا در نظرش کوچک است
ایمان و اسلام آن چیزی نیست که بنی امیه آمدند به شما معرفی کردند
من سبط رسول الله ام من می‌خواهم نشانت بدهم ایمان چیست من را ببینید تا ببینید مرتبه عالیه ایمان را
که در مقابل ۳۵ هزار نفر که محاصره‌اش کنند وبا وجود زن و بچه و خاندانش ولی از حق بر نگردد و کوتاه نیاید
بحث ما بحث معرفتی و عرفانی کربلا است کربلا مقام فنا است
و این که امام باقر ع می‌فرمایند:
اگر جمیع اهل زمین همه می‌رفتند کشته می‌شدند این جا مقام فنا است
این جا می‌آیید باید فنا بشوید فانی بشوید در خدا، کربلا تجلی گاه مقام فنا است
در مجلس عزای ابا عبدالله ع فتوحاتی معنوی دست می‌دهد درها باز میشود بروی سالک و مکاشفاتی که پیش می‌آید در مجلس ابا عبدالله ع است حالا چه مجالس که می‌نشینیم ذکر مصیبت می‌کنیم حتی وقتی خودت بنشینیدو زیارت عاشورا بخوانید
یک شخص که اهل علم و معرفت بود می‌فرمود: زیارت عاشورا را گذاشتند برای کسانی که در آخر زمان ایمانشان حفظ بشود
چون در زیارت عاشورا شما مستقیم با امام حسین ع صحبت می‌کنید نزدیک می‌شوید اگر طرف بفهمد
السلام علیک یا اباعبدالله الحسین ع، مقام قرب است با حضرت داری حرف می‌زنید، قرب به مقام فنای فی الله است
مجلس گریه بر اباعبدالله الحسین ع حیات دارد یعنی زنده‌اند.
روایت دارد که همه ائمه ما زنده‌اند
قال امیرالمؤمنین ع: ” إن میتنا لم یمت وغائبنا لم یغب وإن قتلانا لن یقتلوا.” از ما کسی بمیرد مرده نیست و کشته شده ما کشته نیست و غائب ما غائب نیست، امام مرده و زنده ندارد
اما در اباعبدالله ع یک خصوصیتی خاص است چون قتلش متفاوت است…. چون سر از بدن فاصله افتاده است، تنها امامی است که بین سر و بدنش فاصله افتاده است، رأس مطهر در عالم شروع کرده گردیدن بالای نیزه می‌گردد
عجیب این که بالای نیزه قرائت قرآن می‌کند.
أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّقِیمِ کَانُوا مِنْ آیَاتِنَا عَجَبًا
آیا گمان می‌کنی اصحاب کهف ورقیم از آیات عجیب ماست
آیا قرائت قرآن بالای نیزه عجیب‌تر از خوابیدن اصحاب کهف است ووو
سر مطهر الآن کجاست؟ هیچکس نمی‌داند!
اگر چه علمای شیعه قائل هستند که امام سجاد ع سر مطهر را برگردانده و ملحق کرده به بدن ولی خلاف آنرا دلیل داریم:
آنهایی که محل دفن رأس مطهر را جمع آوری کرده‌اند در کتب تاریخ هفت یا هشت مورد گفته شده اما رأس مطهر در شهرها می‌گردد در حال چرخش است در عالم …. این سر حیات دارد بخاطر همین مجالس امام حسین ع کهنه نمی‌شود زنده است بعد از ۱۴۰۰ سال هر غمی بود خشک می‌شد چطور این چشمه اشک خشک نمی‌شود؟ چون زنده است و دستگیری می‌کند.
در کتب تاریخی ۷ الی ۸ مورد گفته شده رأس مطهر را در شهرها می‌گرداندند، وقتی فرستادن مدینه در کنار قبر امام مجتبی ع انجا دفن کردند، پس طبق این خبر در بقیع است،
خبر بعدی، رأس مطهر در شام دفن شده در باغچه کاخ
خبر بعدی: شخصی بود به مخزن کاخ دست برد زدیم از شام اومدیم بیرون از فلان دروازه گذشتیم بقچه را باز کردم دیدم در آن رأس مطهر اباعبدالله چاله‌ای کندیم و دفن کردیم این خبر می‌گوید در شام بیرون از شهر است.
خبر بعدی رأس مطهر را در شهرها می‌چرخاند در مصر حاکم مصر محب اهل بیت بود رأس را گرفت و دفن کرد.
خبر بعدی در عسقلان است
خبر بعدی در روایت می‌گوید در قسمتی از شام دفن شده
خبر بعدی در نجف در کنار قبر امیرالمؤمنین دفن شده است.
خبر بعدی امام صادق علیه السلام فرمود وقتی رأس بالای نیزه بود پرنده عظیم الجثه آن را ربود به مکانی نامعلوم بردند
هنوز اباعبدالله الحسین ع می‌گوید: ” هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی ”
آیا کسی هست مرا یاری کند فکر نکن آن زمان بوده است
الآن هم امام یار می‌خواهد الآن دیگر جنگ نیست
یاری برای مقام فنای فی الله یار می‌خواهد
یاری کنید مرا در فنای فی الله
از سر دنیا بگذرید و الا خیلی‌ها حسین حسین می گویند اصلاً روایت است که همه موجودات بر ابا عبدالله ع گریه کردند
امام حسین ع گریه کن زیاد دارد یار ندارد..
فتح و پیروزی در سپاه ابا عبدالله ع است
وقتی حضرت اشاره کرد به اصحابش منزلشان را نشان داد این فتح و کشف منزل است ببین فلانی این خانه تو است در بهشت ووو وقتی نرفتند و ایستادند پرده را کنار زد
روز عاشورا اصحاب اصلاً سر از پا نمی‌شناختند برای رفتن به میدان
مقام فتح هر کسی برود کشته میشود
الآن هم همین طور است هر که برود کشته میشود
کشته شدن مقام جسم که مقام شهدای کربلا است
اما یکی کشته شدن مقام فنا است، گذشتن از دنیا و غیر خدا و گذشتن از گناه که همه وجودت بشود نور ابا عبدالله بشوی
قمر ماه از خودش نوری ندارد نوری که منعکس می‌کند نور خورشید است اولیاء الله از خودشان نوری ندارند نوری که می‌گیرد از خورشید نبوت است
منتهی هر کسی یک منزلی دارد
ماه گاهی حلال است……
قمر بنی هاشم بدر است تمام قرص قمر است تمام وجودش میشود نور نگاه می‌کنی به او ابا عبدالله ع را می‌بینی، منعکس کننده نور ابا عبدالله ع فانی ابا عبدالله ع است رأس مطهر از بدن جدا افتاده
أَلسَّلامُ عَلَی الرُّوُوسِ الْمُفَرَّقَهِ عَنِ الاَْبْدانِ،.
سلام بر آن سرهایی که از بدن‌ها جدا افتادند
سالک الی الله رونده راه در باطن امر باید سعی کند سر را به بدن ملحق کند در وجود خودش اینها امور باطنی است
یعنی حیات همراه سر است رأس ابا عبدالله ع بدن بدون سر حیاتی ندارد اینها در خارج سر اسلام را از بدنش جدا کردند و آن که در دست اینها است از اسلام یک چیز بی جان است آنهایی که اهل ولایت نیستند نماز می‌خوانند و روزه‌ای که جان ندارد چون ولایت ندارند اما وقتی سر به بدن ملحق بشود جان می‌گیرد و امام در وجود طرف زنده میشود حیات پیدا می‌کند
امامش قائم میشود امامش ظهور می‌کند
ظهور خاص که بعضی از عرفا می گویند
یعنی همین امام برای این شخص ظهور می‌کند
راهش چیست؟
این که هر کاری خواستید انجام بدهید
ببین در لشگر ابن زیاد هستی، یا در لشگر امام حسین ع هستی؟ چون در کربلا ما وسط نداریم
امام به آنهایی که طلب یاری کرد فرمود
اگر مرا یاری نمی‌کنید از این جا دور بشوید صدای یاری طلبیدن مرا نشنوید
در کربلا یا جزو اسفل السافلین است در لشگر عمر ابن سعد است و یا اعلی علیین در لشگر امام حسین ع است
همانجوری که در زمان ظهور آقا عج همین طور میشود
روایت وقتی ظهور میشود عده‌ای جزو دشمنانش می‌شوند که دم از ولایت ایشان می‌زدند و کسانی جزو یارانش می‌شوند که مردم فکر می‌کردند بت پرستند خورشید پرستند
ظهور امام عصر عج با کربلا خیلی شباهت‌هایی دارد. بحث فتح و پیروزی است پیروزی در رکاب امام حسین ع است
در زیر پرچم ابا عبدالله الحسین ع و آنکسی که با ابا عبدالله ع است پیروز میشود
آنکسی که امامش را یاری می‌کند دم زدن نیست
که دم بزنیم از امام حسین ع اگر چه دم زدن خوب است.
پس گول این حسین حسین‌ها را نخوریم
اینها وقتی ارزش دارد که در سپاه امام حسین ع باشید.
هر گناهی که می‌کنید تیری است که به امام زده میشود.
یکی در مجالس ابا عبدالله و یکی در خواندن قران مکاشفات پیش می اید پرده‌ها می‌رود کنار…
الحمدلله علی الولایه