تبعیدگاه دنیا
بسم الله الرحمن الرحیم
تبعیدگاه دنیا
از آب و خاک صورتی بدیع آفریده شد
همگان او را نگاه میکردند
او بیحرکت روی زمین دراز کشیده بود
ناگاه عطسه ای کرد چشمانش گشوده شد
لختی درنگ کرد سپس از جا برخواست
با حیرت به اطراف نگریست و به اشیاء و موجودات اطراف خیره گشته بود بعد از تماشای پیرامون خود نگاهی به خویش افکند دستان خود را زیر و رو میکرد و پاهای خود را حرکت میداد
کمی حس ترس در او دیده میشد بسمت چپ خود که نگاه کرد موجودی شبیه خویش دید ابتدا کمی عقب رفت آنگاه با احتیاط دست بطرف او دراز کرد و او را لمس کرد حس خوش آیندی داشت دوباره لمسش نمود
دستش را گرفت و با هم در باغی که بودند به پرسه زدن مشغول شدند
همه چیز تازگی داشت به هرچه میرسید دست میکشید و میبوئید
همه عجیب بودند اما هیچ یک به او احساس خوشایند هم نوعش را نمیداد
دستان یکدیگر را رها نمیکردند
نغمه های پرندگان و صدای آرامش بخش نسیم و حرکت درختان صحنه دلربایی بود
و خداوند فرمود در این باغ ساکن شوید و از هر چه خواهید بهره برگیرید که بهرمندی شما از سر نیاز نباشد بلکه صرف التذاذ است
نه گرسنه میشوید و نه آفتاب گزیده و نه برهنه میمانید
لکن به آن درخت نزدیک نشوید که ستمکار میشوید
و آنکه از رحمت به دور بود گفت آیا جاودانگی در این مقام را خوش داری؟
گفت آری اینجا زیبا و بهجت افزاست
گفت میخواهم گیاه جاویدانگی را به تو بنمایم
اگر طالب خلود در این جایگاهید از میوه آن گیاه تناول نمائید تا جاودان بمانید
پس دست فراز کرد و میوه آن برگرفت درحالیکه نه گرسنه مانده بودند و نه تشنه
میوه ای بود خوش گوار و آبدار پس باهم خوردند….که ناگهان همه چیز به ولوله افتاد و پرده از شرمگاهشان بر افتاد خویش را عریان و خوار و بیمقدار یافتند
از برگهای باغ کمک خواستند تا زشتی خود بپوشند لکن بانگی همه جا را پر کرد که کوس رسوائیشان بود
جهان پیش چشمانشان تیره گشت و واژگون بر زمین آمدند
بدو گفتند ابتدا گفتیم در این باغ سکونت کنید
اما چون هوس خویش بر امر ما اختیار کردی خود را خوار کردی
پس همگان هبوط کنید در حالیکه دشمنان یکدگرید
و اینچنین بود که پدر ما آدم با مادرمان حوا به زمین تبعید شدند و ما نیز در این تبعید گاه متولد شدیم و کم کم وطن و مسکن اصلی خویش فراموش کردیم و چنان بیچاره شدیم که بدنبال جاودانگی در این تبعیدگاه به هر ساز و برگی چنگ میزنیم و توقع خلود در این بیغوله داریم
سایت ادبستان معرفت-استاد محمد مهدی معماریان ساوجی.