الهی

بسم الله الرحمن الرحیم

الهی
من که باشم که تو را گویم که چون کن
تو حکیمی و خود دانی که چون کنی
لکن چون امر به دعا کردی
من مامورم ومعذورم
پس در طلب از روی ادب گویم
الهی آن کن که خود ازخیر ما دانی
و با ما مکن از عدل آنچه میتوانی
الهی
اگر معصیت کردم
عذرم اینست که
یا ازجهل بوده یا ناتوانی
نادان را عذاب کردن نه از مروت است
و ناتوان را نه از انصاف و عدالت
درمقابل علم تو جاهلیم و در برابر قضای تو ناتوان و کاهلیم
الهی
اگر لطفت با دوستان است من نیز از خویشانم
و گر با درویشان است من از ایشانم
در هر صورت درطلبت پریشانم

سایت ادبستان معرفت-استاد محمد مهدی معماریان ساوجی.