بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت علی اکبر وقتی به میدان کارزار شتاب کرد ومشغول قتال گردید بعداز لختی به سمت خیام رهسپار شد وخطاب به حضرت ارباب عرضه داشت، ان العطش قد قتلنی ،عطش مرا از پا در آوارده است آیا جرعه آبی هست که عطشم را فرو نشاند؟
سالارلب تشنگان فرمود زبانت را دردهان من بگذار …..
سوال .باوجود علمی که علی اکبر از وضعیت آب در درون خیمه ها داشت چرا درجستجوی آب به سمت وسوی خیمه ها آمد درحالیکه بایدظاهرا بسوی علقمه روان میشد؟
جواب این سوال را اگر میدانید ارسال بفرمایید
جواب:
باعرض سلام به تمامی عزیزانم
ازارسال پاسخهای شما مسرور شدم وقتی که جوابهای درست شما را دیدم
غرض ازطرح این سوال سنجش سطح علمی عزیزان بود که بحمدالله خیلی عالی بود
اما خلاصه مطلب اینکه نفس وبدن هریک در دیگری اثرگذاشته وتاثیر می پذیرند واین مسئله درحکمت اثبات شده است
حال گوئیم اشتیاق وعطش به لقای الهی که درجان انسان است گاهی در ظاهروبدن اثرکرده وجسم را تحت تاثیر قرار میدهد وچه بسا احساس عطش درفرد بروز میکند
که مصداق بارز این قضیه عطش درکاروان حسینی بود خاصه که درعاشورا عطش ظاهروباطن جمع شده بود وچنان بود که ،ازسنگ صدای العطش می آمد،
اما حضرت علی ابن الحسین ع که عطش لقا جانش را سوزانده بود جهت ارتوای ازسرچشمه آب حیات جانب ساقی لبتشنگان وادی وصال شتافت تا از این آب حیات سیراب شود یعنی بامکیدن آب دهان ولی الله الاعظم شهدتجلیات رانوش جان کند
سپس راهی میدان شدتا تن خاکی را در راه معشوق به خاک وخون کشاند وفنا را به تمامه به شائقان عرفان الهی نشان دهد
درآخر بازهم از ارسال پاسخهای عزیزانم کمال امتنان را دارم
ومن الله التوفیق محمدمهدی معماریان
سایت ادبستان معرفت-استاد محمد مهدی معماریان ساوجی.