۱۴۰۰-۳-۵ شرح عیون جلسه ۲۶۴

چهارشنبه ۱۴۰۰/۳/۵
درس عیون مسائل نفس
موضوع درس:

بین دانستن و داشتن خیلی فاصله است
سیر علمی با شهود فرق دارد
سفر چهارم ” من الخلق الی الخلق بالحق”
در خلقت اسمانها و زمین و رجوع انها را به خدا حکیم با استدلال می فهمند
انالله و اناالیه راجعون

نکته در مورد رجوع به خداوند اینطور تصور نشود که یک روز افریده شده ایم و یک روز رجوع می کنیم و ما دائما در سیر هستیم.
ما از مبدا (خدا ) و به سوی خدا (معاد) می رویم و این وسط،چه میشود
ایه قران  وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ ۚ فَأَیْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِیمٌ
و از آنِ خدا است مشرق و مغرب به هر سو که روی آرید همانجا است روی خدا همانا خدا است گشایشمند دانا

خدا حائل بین شخص و قلبش هست در درون خودتت هم خدا هست

سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِیٓ أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ أَنَّهُ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ
زود است بنمایانیمشان آیتهای خویش را در سراسر گیتی و در خود ایشان تا روشن شود برای ایشان که او است حقّ آیا بس نیست پروردگار تو که او بر همه چیز گواه است‌(۵۳)
فصلت – ۵۳

رجعت دم بدم است
سالک از ذات و افعال و صفات عبور کرده و رسیده به مخلوقات و به مرتبه دستگیری رسیده است. چه در دنیا و چه در آخرت چه چیز به نفع و ضرر انسان است را میفهمد

امیرالمومنین ع در نهج البلاغه فرموده
اگر امر به معروف و نهی از منکر را ترک کردید اشرار بر شما مسلط می شوند و هر چه دعا کنید فایده ای ندارد.

روایت یکی از زهاد بنی اسراییل دید بچه ها پرنده ای را اذیت می کردند……و این اعتراض نکرد و به مصلی رفت که نماز بخواند در زمین فرو رفت .زیرا نهی از منکر نکرد

نکته(فلسفه بما هو فلسفه ، در بحث معاد یک مقداری دستش خالی است، فلسفه با دلیل و استدلال صرف سر و کار دارد .
در بحث معاد فیلسوف از راه تجرد نفس ناطقه می تواند اثبات کند،
چرا تجرد نفس را اثبات می کنیم ! میگوئیم چون نفس ما مجرد است ،فنا ندارد ، بدن ما از بین میرود و نفس ما باقی است.

حالا ثواب و عقاب چه میشود! چطور اثبات کنیم ! استدلالش از اتحاد عاقل به معقول اثبات میشود.
هر علم و عملی با نفس تو متحد میشود و اعمال تو ثبت میشود که لوح اعمال و صحیفه اعمال می گویم، فیلسوف اینطور اثبات میکند خیلی بیشتر از این نمی تواند جلو برود با صرف نظر کردن از قران و روایات

سفرمن الخلق الی الخلق بالحق سفر چهارم سفرهای عقلی در ازای سفر چهارم اهل الله قرار دارد.
یکی از قواعد فلسفی طلب مجهول مطلق محال است،
که باید قبل از طلب چیزی بدانی و بعد بروی سراغ ان .
اگر ما بدنبال خدا می رویم یک چیزی درون ما است که طلب خدا را می کنیم.
باید مجهول به نحو اجمال معلوم باشد که بروی دنبالش به تفصیل به ان برسی.
ایه قران
وَاللَّهُ أَخْرَجَکُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَیْئًا وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَهَ ۙ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
و خدا برون آورد شما را از شکمهای مادرهای خویش نمی‌دانستید چیزی را و نهاد برای شما گوش و دیدگان و دلها را شاید سپاس گزارید(۷۸)
نحل – ۷۸
چرا در ایه می فرماید لا تعلمون که نمی دانستند ، در مورد نمو بچه در رحم و رشد ان و زمان زایمان که درد میگرد هیچ کس حتی دانشمندان هم متوجه نشده اند که چرا زمان خاص دارد و درد می گیرد.
وَمِنْکُمْ مَنْ یُرَدُّ إِلَىٰٓ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْ لَا یَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیْئًا ۚ
و از شما است آنکه گردانیده شود بسوی پسترین عمر تا نداند پس از دانست چیزی را
بعد از دانستن چیزی نمی داند و کسی را نمی شناسند
ان موقع هم چیزی نمی داند علم به نفس خود دارد و بچه هم علم به نفس خودش دارد.

بحث تناسب خیلی از قستمهای ان بدیهی است
بین علت و معلول در این عالم مناسبت بر قرار است .
هر معلولی از هر علتی صادر نمی شود این امر بدیهی است.
بحث تناسب در خیلی جاها در این عالم مطرح است
هر چیزی درک می کنید از ان موضوع در نفس شما باید نسبتی باشد
اگر تناسب نباشد شما درک نمی کنید .
در میان اشیاء (ما به الاشتراک  و ما به الامتیاز داریم)
جناب قونوی در فکوک این بحث را مطرح می کند
سالک در کشف با روح انبیاء واولیاء ملاقات میکند ایشان میکند چرا با ان نبی خاص ملاقات میکند چرا انبیاء دیگری را نمی بیند
جناب ابن عربی ، در میان ارواح انبیاء جمع هستند با حضرت هود ملاقات ملاقات میکند.
حضرت امیرالمومنین ع در جنگ بدر شب حضرت خضر را در خواب دید و ذکر یاهو یامن لا هو الاهو را تعلیم داد و رسول الله فرمودند اسم اعظم است
تعلیم شدی
حالا چرا حضرت خضر را می بیند!
جناب قونوی می گوید اینها روی تناسباتی است .

اقاجان فرمودند نسبت: امری است جامع که چیزی راجمع کرده و پیوند بر قرار کرده
و حالا تناسب یا ذاتی است و یا بر حسب مرتبه و مقام است ، چون در ان مقام قرار گرفته و آن پیامبر در آن مقام است میبیند و یا بر اثر حال است در حالی که پیامبر با ان حال نسبت دارد
الحمدلله علی الولایه